адва́л
‘дзеянне; насып з пустых парод’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| адва́л | адвалы | |
| адва́лу | адвалаў | |
| адва́лу | адвалам | |
| адва́л | адвалы | |
| адва́лам | адваламі | |
| адва́ле | адвалах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)