абіра́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абіра́ны |
абіра́ная |
абіра́нае |
абіра́ныя |
Р. |
абіра́нага |
абіра́най абіра́нае |
абіра́нага |
абіра́ных |
Д. |
абіра́наму |
абіра́най |
абіра́наму |
абіра́ным |
В. |
абіра́ны (неадуш.) абіра́нага (адуш.) |
абіра́ную |
абіра́нае |
абіра́ныя (неадуш.) абіра́ных (адуш.) |
Т. |
абіра́ным |
абіра́най абіра́наю |
абіра́ным |
абіра́нымі |
М. |
абіра́ным |
абіра́най |
абіра́ным |
абіра́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абіра́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
абіра́ецца |
абіра́юцца |
Прошлы час |
м. |
абіра́ўся |
абіра́ліся |
ж. |
абіра́лася |
н. |
абіра́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абіра́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абіра́ю |
абіра́ем |
2-я ас. |
абіра́еш |
абіра́еце |
3-я ас. |
абіра́е |
абіра́юць |
Прошлы час |
м. |
абіра́ў |
абіра́лі |
ж. |
абіра́ла |
н. |
абіра́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абіра́й |
абіра́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абіра́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абі́ркі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
абі́ркі |
Р. |
абі́рак |
Д. |
абі́ркам |
В. |
абі́ркі |
Т. |
абі́ркамі |
М. |
абі́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абіры́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абіры́чаны |
абіры́чаная |
абіры́чанае |
абіры́чаныя |
Р. |
абіры́чанага |
абіры́чанай абіры́чанае |
абіры́чанага |
абіры́чаных |
Д. |
абіры́чанаму |
абіры́чанай |
абіры́чанаму |
абіры́чаным |
В. |
абіры́чаны (неадуш.) абіры́чанага (адуш.) |
абіры́чаную |
абіры́чанае |
абіры́чаныя (неадуш.) абіры́чаных (адуш.) |
Т. |
абіры́чаным |
абіры́чанай абіры́чанаю |
абіры́чаным |
абіры́чанымі |
М. |
абіры́чаным |
абіры́чанай |
абіры́чаным |
абіры́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абіры́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абіры́чваюся |
абіры́чваемся |
2-я ас. |
абіры́чваешся |
абіры́чваецеся |
3-я ас. |
абіры́чваецца |
абіры́чваюцца |
Прошлы час |
м. |
абіры́чваўся |
абіры́чваліся |
ж. |
абіры́чвалася |
н. |
абіры́чвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
абіры́чвайся |
абіры́чвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абіры́чваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абіры́чваць
‘каротка стрыгчы каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абіры́чваю |
абіры́чваем |
2-я ас. |
абіры́чваеш |
абіры́чваеце |
3-я ас. |
абіры́чвае |
абіры́чваюць |
Прошлы час |
м. |
абіры́чваў |
абіры́чвалі |
ж. |
абіры́чвала |
н. |
абіры́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абіры́чвай |
абіры́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абіры́чваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абіры́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абіры́чуся |
абіры́чымся |
2-я ас. |
абіры́чышся |
абіры́чыцеся |
3-я ас. |
абіры́чыцца |
абіры́чацца |
Прошлы час |
м. |
абіры́чыўся |
абіры́чыліся |
ж. |
абіры́чылася |
н. |
абіры́чылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
абіры́чся |
абіры́чцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абіры́чыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абіры́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абіры́чу |
абіры́чым |
2-я ас. |
абіры́чыш |
абіры́чыце |
3-я ас. |
абіры́чыць |
абіры́чаць |
Прошлы час |
м. |
абіры́чыў |
абіры́чылі |
ж. |
абіры́чыла |
н. |
абіры́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абіры́ч |
абіры́чце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абіры́чыўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.