абіры́чваць

‘каротка стрыгчы каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абіры́чваю абіры́чваем
2-я ас. абіры́чваеш абіры́чваеце
3-я ас. абіры́чвае абіры́чваюць
Прошлы час
м. абіры́чваў абіры́чвалі
ж. абіры́чвала
н. абіры́чвала
Загадны лад
2-я ас. абіры́чвай абіры́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абіры́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)