абы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абу́дуся |
абу́дземся |
2-я ас. |
абу́дзешся |
абу́дзецеся |
3-я ас. |
абу́дзецца |
абу́дуцца |
Прошлы час |
м. |
абы́ўся |
абылі́ся |
ж. |
абыла́ся |
н. |
абыло́ся |
Загадны лад |
2-я ас. |
абу́дзься |
абу́дзьцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абы́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абыча́й
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абыча́й |
абыча́і |
Р. |
абыча́ю |
абыча́яў |
Д. |
абыча́ю |
абыча́ям |
В. |
абыча́й |
абыча́і |
Т. |
абыча́ем |
абыча́ямі |
М. |
абыча́і |
абыча́ях |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
абыча́йлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
абыча́йлівасць |
Р. |
абыча́йлівасці |
Д. |
абыча́йлівасці |
В. |
абыча́йлівасць |
Т. |
абыча́йлівасцю |
М. |
абыча́йлівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
абыча́йнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
абыча́йнасць |
Р. |
абыча́йнасці |
Д. |
абыча́йнасці |
В. |
абыча́йнасць |
Т. |
абыча́йнасцю |
М. |
абыча́йнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
абыча́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абыча́йнік |
абыча́йнікі |
Р. |
абыча́йніка |
абыча́йнікаў |
Д. |
абыча́йніку |
абыча́йнікам |
В. |
абыча́йніка |
абыча́йнікаў |
Т. |
абыча́йнікам |
абыча́йнікамі |
М. |
абыча́йніку |
абыча́йніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абы́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абы́чка |
абы́чкі |
Р. |
абы́чкі |
абы́чак |
Д. |
абы́чцы |
абы́чкам |
В. |
абы́чку |
абы́чкі |
Т. |
абы́чкай абы́чкаю |
абы́чкамі |
М. |
абы́чцы |
абы́чках |
Крыніцы:
piskunou2012.