абыча́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| абыча́йнік | абыча́йнікі | |
| абыча́йніка | абыча́йнікаў | |
| абыча́йніку | абыча́йнікам | |
| абыча́йніка | абыча́йнікаў | |
| абыча́йнікам | абыча́йнікамі | |
| абыча́йніку | абыча́йніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)