абыхо́дак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
абыхо́дак | |
абыхо́дку | |
абыхо́дку | |
абыхо́дак | |
абыхо́дкам | |
абыхо́дку |
Крыніцы:
абыхо́дак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
абыхо́дак | |
абыхо́дку | |
абыхо́дку | |
абыхо́дак | |
абыхо́дкам | |
абыхо́дку |
Крыніцы:
абыхо́дам
прыслоўе
абыхо́дам | - | - |
Крыніцы:
абыхо́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
абыхо́джанне | |
абыхо́джання | |
абыхо́джанню | |
абыхо́джанне | |
абыхо́джаннем | |
абыхо́джанні |
Крыніцы:
абыхо́джванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
абыхо́джванне | |
абыхо́джвання | |
абыхо́джванню | |
абыхо́джванне | |
абыхо́джваннем | |
абыхо́джванні |
Крыніцы:
абыхо́дзіцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
абыхо́джуся | абыхо́дзімся | |
абыхо́дзішся | абыхо́дзіцеся | |
абыхо́дзіцца | абыхо́дзяцца | |
Прошлы час | ||
абыхо́дзіўся | абыхо́дзіліся | |
абыхо́дзілася | ||
абыхо́дзілася | ||
Загадны лад | ||
абыхо́дзься | абыхо́дзьцеся | |
Дзеепрыслоўе | ||
абыхо́дзячыся |
Крыніцы:
абыхо́дзіць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
абыхо́джу | абыхо́дзім | |
абыхо́дзіш | абыхо́дзіце | |
абыхо́дзіць | абыхо́дзяць | |
Прошлы час | ||
абыхо́дзіў | абыхо́дзілі | |
абыхо́дзіла | ||
абыхо́дзіла | ||
Загадны лад | ||
абыхо́дзь | абыхо́дзьце | |
Дзеепрыслоўе | ||
абыхо́дзячы |
Крыніцы:
абыхо́дкавы
прыметнік, адносны
абыхо́дкавы | абыхо́дкавая | абыхо́дкавае | абыхо́дкавыя | |
абыхо́дкавага | абыхо́дкавай абыхо́дкавае |
абыхо́дкавага | абыхо́дкавых | |
абыхо́дкаваму | абыхо́дкавай | абыхо́дкаваму | абыхо́дкавым | |
абыхо́дкавы ( абыхо́дкавага ( |
абыхо́дкавую | абыхо́дкавае | абыхо́дкавыя ( абыхо́дкавых ( |
|
абыхо́дкавым | абыхо́дкавай абыхо́дкаваю |
абыхо́дкавым | абыхо́дкавымі | |
абыхо́дкавым | абыхо́дкавай | абыхо́дкавым | абыхо́дкавых |
Крыніцы:
абыхо́дліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
абыхо́дліва | - | - |
Крыніцы:
абыхо́длівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
абыхо́длівасць | |
абыхо́длівасці | |
абыхо́длівасці | |
абыхо́длівасць | |
абыхо́длівасцю | |
абыхо́длівасці |
Крыніцы:
абыхо́длівы
прыметнік, якасны
абыхо́длівы | абыхо́длівая | абыхо́длівае | абыхо́длівыя | |
абыхо́длівага | абыхо́длівай абыхо́длівае |
абыхо́длівага | абыхо́длівых | |
абыхо́дліваму | абыхо́длівай | абыхо́дліваму | абыхо́длівым | |
абыхо́длівы ( абыхо́длівага ( |
абыхо́длівую | абыхо́длівае | абыхо́длівыя ( абыхо́длівых ( |
|
абыхо́длівым | абыхо́длівай абыхо́дліваю |
абыхо́длівым | абыхо́длівымі | |
абыхо́длівым | абыхо́длівай | абыхо́длівым | абыхо́длівых |
Крыніцы: