Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

калі́нінскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. калі́нінскі калі́нінская калі́нінскае калі́нінскія
Р. калі́нінскага калі́нінскай
калі́нінскае		 калі́нінскага калі́нінскіх
Д. калі́нінскаму калі́нінскай калі́нінскаму калі́нінскім
В. калі́нінскі (неадуш.)
калі́нінскага (адуш.)		 калі́нінскую калі́нінскае калі́нінскія (неадуш.)
калі́нінскіх (адуш.)
Т. калі́нінскім калі́нінскай
калі́нінскаю		 калі́нінскім калі́нінскімі
М. калі́нінскім калі́нінскай калі́нінскім калі́нінскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Калі́нінскі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Калі́нінскі
Р. Калі́нінскага
Д. Калі́нінскаму
В. Калі́нінскі
Т. Калі́нінскім
М. Калі́нінскім

калі́ніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. калі́ніца
Р. калі́ніцы
Д. калі́ніцы
В. калі́ніцу
Т. калі́ніцай
калі́ніцаю
М. калі́ніцы

Крыніцы: piskunou2012.

Калі́нічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Калі́нічы
Р. Калі́ніч
Калі́нічаў
Д. Калі́нічам
В. Калі́нічы
Т. Калі́нічамі
М. Калі́нічах

калі́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. калі́нка калі́нкі
Р. калі́нкі калі́нак
Д. калі́нцы калі́нкам
В. калі́нку калі́нкі
Т. калі́нкай
калі́нкаю		 калі́нкамі
М. калі́нцы калі́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Калі́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Калі́нка
Р. Калі́нкі
Д. Калі́нцы
В. Калі́нку
Т. Калі́нкай
Калі́нкаю
М. Калі́нцы

калі́нкавіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. калі́нкавіцкі калі́нкавіцкая калі́нкавіцкае калі́нкавіцкія
Р. калі́нкавіцкага калі́нкавіцкай
калі́нкавіцкае		 калі́нкавіцкага калі́нкавіцкіх
Д. калі́нкавіцкаму калі́нкавіцкай калі́нкавіцкаму калі́нкавіцкім
В. калі́нкавіцкі (неадуш.)
калі́нкавіцкага (адуш.)		 калі́нкавіцкую калі́нкавіцкае калі́нкавіцкія (неадуш.)
калі́нкавіцкіх (адуш.)
Т. калі́нкавіцкім калі́нкавіцкай
калі́нкавіцкаю		 калі́нкавіцкім калі́нкавіцкімі
М. калі́нкавіцкім калі́нкавіцкай калі́нкавіцкім калі́нкавіцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

калінкавіча́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. калінкавіча́нка калінкавіча́нкі
Р. калінкавіча́нкі калінкавіча́нак
Д. калінкавіча́нцы калінкавіча́нкам
В. калінкавіча́нку калінкавіча́нак
Т. калінкавіча́нкай
калінкавіча́нкаю		 калінкавіча́нкамі
М. калінкавіча́нцы калінкавіча́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Калі́нкавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Калі́нкавічы
Р. Калі́нкавіч
Калі́нкавічаў
Д. Калі́нкавічам
В. Калі́нкавічы
Т. Калі́нкавічамі
М. Калі́нкавічах

калі́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. калі́ннік
Р. калі́нніку
Д. калі́нніку
В. калі́ннік
Т. калі́ннікам
М. калі́нніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.