Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авеёіклмнопрстуфцыьэя

Асі́ннік

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Асі́ннік
Р. Асі́нніка
Д. Асі́нніку
В. Асі́ннік
Т. Асі́ннікам
М. Асі́нніку

асі́ннікавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асі́ннікавы асі́ннікавая асі́ннікавае асі́ннікавыя
Р. асі́ннікавага асі́ннікавай
асі́ннікавае		 асі́ннікавага асі́ннікавых
Д. асі́ннікаваму асі́ннікавай асі́ннікаваму асі́ннікавым
В. асі́ннікавы (неадуш.)
асі́ннікавага (адуш.)		 асі́ннікавую асі́ннікавае асі́ннікавыя (неадуш.)
асі́ннікавых (адуш.)
Т. асі́ннікавым асі́ннікавай
асі́ннікаваю		 асі́ннікавым асі́ннікавымі
М. асі́ннікавым асі́ннікавай асі́ннікавым асі́ннікавых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Асі́ннікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Асі́ннікі
Р. Асі́ннікаў
Д. Асі́ннікам
В. Асі́ннікі
Т. Асі́ннікамі
М. Асі́нніках

Асіно́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Асіно́ўка
Р. Асіно́ўкі
Д. Асіно́ўцы
В. Асіно́ўку
Т. Асіно́ўкай
Асіно́ўкаю
М. Асіно́ўцы

Асінто́рф

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Асінто́рф
Р. Асінто́рфа
Д. Асінто́рфу
В. Асінто́рф
Т. Асінто́рфам
М. Асінто́рфе

асінто́рфскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асінто́рфскі асінто́рфская асінто́рфскае асінто́рфскія
Р. асінто́рфскага асінто́рфскай
асінто́рфскае		 асінто́рфскага асінто́рфскіх
Д. асінто́рфскаму асінто́рфскай асінто́рфскаму асінто́рфскім
В. асінто́рфскі (неадуш.)
асінто́рфскага (адуш.)		 асінто́рфскую асінто́рфскае асінто́рфскія (неадуш.)
асінто́рфскіх (адуш.)
Т. асінто́рфскім асінто́рфскай
асінто́рфскаю		 асінто́рфскім асінто́рфскімі
М. асінто́рфскім асінто́рфскай асінто́рфскім асінто́рфскіх

Крыніцы: piskunou2012.

асінхранізава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асінхранізава́ны асінхранізава́ная асінхранізава́нае асінхранізава́ныя
Р. асінхранізава́нага асінхранізава́най
асінхранізава́нае		 асінхранізава́нага асінхранізава́ных
Д. асінхранізава́наму асінхранізава́най асінхранізава́наму асінхранізава́ным
В. асінхранізава́ны
асінхранізава́нага		 асінхранізава́ную асінхранізава́нае асінхранізава́ныя
Т. асінхранізава́ным асінхранізава́най
асінхранізава́наю		 асінхранізава́ным асінхранізава́нымі
М. асінхранізава́ным асінхранізава́най асінхранізава́ным асінхранізава́ных

Кароткая форма: асінхранізава́на.

асінхро́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
асінхро́нна асінхро́нней -

асінхро́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. асінхро́ннасць асінхро́ннасці
Р. асінхро́ннасці асінхро́ннасцяў
асінхро́ннасцей
Д. асінхро́ннасці асінхро́ннасцям
В. асінхро́ннасць асінхро́ннасці
Т. асінхро́ннасцю асінхро́ннасцямі
М. асінхро́ннасці асінхро́ннасцях

Крыніцы: piskunou2012.

асінхро́нна-а́драсны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асінхро́нна-а́драсны асінхро́нна-а́драсная асінхро́нна-а́драснае асінхро́нна-а́драсныя
Р. асінхро́нна-а́драснага асінхро́нна-а́драснай
асінхро́нна-а́драснае		 асінхро́нна-а́драснага асінхро́нна-а́драсных
Д. асінхро́нна-а́драснаму асінхро́нна-а́драснай асінхро́нна-а́драснаму асінхро́нна-а́драсным
В. асінхро́нна-а́драсны (неадуш.)
асінхро́нна-а́драснага (адуш.)		 асінхро́нна-а́драсную асінхро́нна-а́драснае асінхро́нна-а́драсныя (неадуш.)
асінхро́нна-а́драсных (адуш.)
Т. асінхро́нна-а́драсным асінхро́нна-а́драснай
асінхро́нна-а́драснаю		 асінхро́нна-а́драсным асінхро́нна-а́драснымі
М. асінхро́нна-а́драсным асінхро́нна-а́драснай асінхро́нна-а́драсным асінхро́нна-а́драсных

Крыніцы: piskunou2012.