Асі́ннік

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Асі́ннік
Р. Асі́нніка
Д. Асі́нніку
В. Асі́ннік
Т. Асі́ннікам
М. Асі́нніку

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)