Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшыэюя’

абсупо́ніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абсупо́ню абсупо́нім
2-я ас. абсупо́ніш абсупо́ніце
3-я ас. абсупо́ніць абсупо́няць
Прошлы час
м. абсупо́ніў абсупо́нілі
ж. абсупо́ніла
н. абсупо́ніла
Загадны лад
2-я ас. абсупо́нь абсупо́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час абсупо́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

абсу́рд

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. абсу́рд
Р. абсу́рду
Д. абсу́рду
В. абсу́рд
Т. абсу́рдам
М. абсу́рдзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абсу́рдна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
абсу́рдна абсу́рдней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

абсу́рднасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. абсу́рднасць
Р. абсу́рднасці
Д. абсу́рднасці
В. абсу́рднасць
Т. абсу́рднасцю
М. абсу́рднасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абсу́рдны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абсу́рдны абсу́рдная абсу́рднае абсу́рдныя
Р. абсу́рднага абсу́рднай
абсу́рднае		 абсу́рднага абсу́рдных
Д. абсу́рднаму абсу́рднай абсу́рднаму абсу́рдным
В. абсу́рдны (неадуш.)
абсу́рднага (адуш.)		 абсу́рдную абсу́рднае абсу́рдныя (неадуш.)
абсу́рдных (адуш.)
Т. абсу́рдным абсу́рднай
абсу́рднаю		 абсу́рдным абсу́рднымі
М. абсу́рдным абсу́рднай абсу́рдным абсу́рдных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абсурды́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. абсурды́зм
Р. абсурды́зму
Д. абсурды́зму
В. абсурды́зм
Т. абсурды́змам
М. абсурды́зме

Крыніцы: piskunou2012.

абсурды́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абсурды́сцкі абсурды́сцкая абсурды́сцкае абсурды́сцкія
Р. абсурды́сцкага абсурды́сцкай
абсурды́сцкае		 абсурды́сцкага абсурды́сцкіх
Д. абсурды́сцкаму абсурды́сцкай абсурды́сцкаму абсурды́сцкім
В. абсурды́сцкі (неадуш.)
абсурды́сцкага (адуш.)		 абсурды́сцкую абсурды́сцкае абсурды́сцкія (неадуш.)
абсурды́сцкіх (адуш.)
Т. абсурды́сцкім абсурды́сцкай
абсурды́сцкаю		 абсурды́сцкім абсурды́сцкімі
М. абсурды́сцкім абсурды́сцкай абсурды́сцкім абсурды́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

абсуча́сненасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. абсуча́сненасць
Р. абсуча́сненасці
Д. абсуча́сненасці
В. абсуча́сненасць
Т. абсуча́сненасцю
М. абсуча́сненасці

Крыніцы: piskunou2012.

абсуча́снены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абсуча́снены абсуча́сненая абсуча́сненае абсуча́сненыя
Р. абсуча́сненага абсуча́сненай
абсуча́сненае		 абсуча́сненага абсуча́сненых
Д. абсуча́сненаму абсуча́сненай абсуча́сненаму абсуча́сненым
В. абсуча́снены (неадуш.)
абсуча́сненага (адуш.)		 абсуча́сненую абсуча́сненае абсуча́сненыя (неадуш.)
абсуча́сненых (адуш.)
Т. абсуча́сненым абсуча́сненай
абсуча́сненаю		 абсуча́сненым абсуча́сненымі
М. абсуча́сненым абсуча́сненай абсуча́сненым абсуча́сненых

Крыніцы: piskunou2012.

абсуча́снены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абсуча́снены абсуча́сненая абсуча́сненае абсуча́сненыя
Р. абсуча́сненага абсуча́сненай
абсуча́сненае		 абсуча́сненага абсуча́сненых
Д. абсуча́сненаму абсуча́сненай абсуча́сненаму абсуча́сненым
В. абсуча́снены (неадуш.)
абсуча́сненага (адуш.)		 абсуча́сненую абсуча́сненае абсуча́сненыя (неадуш.)
абсуча́сненых (адуш.)
Т. абсуча́сненым абсуча́сненай
абсуча́сненаю		 абсуча́сненым абсуча́сненымі
М. абсуча́сненым абсуча́сненай абсуча́сненым абсуча́сненых

Крыніцы: piskunou2012.