абсупо́ніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абсупо́ню абсупо́нім
2-я ас. абсупо́ніш абсупо́ніце
3-я ас. абсупо́ніць абсупо́няць
Прошлы час
м. абсупо́ніў абсупо́нілі
ж. абсупо́ніла
н. абсупо́ніла
Загадны лад
2-я ас. абсупо́нь абсупо́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час абсупо́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)