выпраме́ньваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
выпраме́ньваны |
выпраме́ньваная |
выпраме́ньванае |
выпраме́ньваныя |
| Р. |
выпраме́ньванага |
выпраме́ньванай выпраме́ньванае |
выпраме́ньванага |
выпраме́ньваных |
| Д. |
выпраме́ньванаму |
выпраме́ньванай |
выпраме́ньванаму |
выпраме́ньваным |
| В. |
выпраме́ньваны выпраме́ньванага |
выпраме́ньваную |
выпраме́ньванае |
выпраме́ньваныя |
| Т. |
выпраме́ньваным |
выпраме́ньванай выпраме́ньванаю |
выпраме́ньваным |
выпраме́ньванымі |
| М. |
выпраме́ньваным |
выпраме́ньванай |
выпраме́ньваным |
выпраме́ньваных |
Кароткая форма: выпраме́ньвана.
выпраме́ньвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
выпраме́ньваецца |
выпраме́ньваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
выпраме́ньваўся |
выпраме́ньваліся |
| ж. |
выпраме́ньвалася |
| н. |
выпраме́ньвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выпраме́ньваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
выпраме́ньвае |
выпраме́ньваюць |
| Прошлы час |
| м. |
выпраме́ньваў |
выпраме́ньвалі |
| ж. |
выпраме́ньвала |
| н. |
выпраме́ньвала |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выпраме́ньваючы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
выпраме́ньваючы |
выпраме́ньваючая |
выпраме́ньваючае |
выпраме́ньваючыя |
| Р. |
выпраме́ньваючага |
выпраме́ньваючай выпраме́ньваючае |
выпраме́ньваючага |
выпраме́ньваючых |
| Д. |
выпраме́ньваючаму |
выпраме́ньваючай |
выпраме́ньваючаму |
выпраме́ньваючым |
| В. |
выпраме́ньваючы выпраме́ньваючага |
выпраме́ньваючую |
выпраме́ньваючае |
выпраме́ньваючыя |
| Т. |
выпраме́ньваючым |
выпраме́ньваючай выпраме́ньваючаю |
выпраме́ньваючым |
выпраме́ньваючымі |
| М. |
выпраме́ньваючым |
выпраме́ньваючай |
выпраме́ньваючым |
выпраме́ньваючых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выпраме́ньваючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
выпраме́ньваючы |
выпраме́ньваючая |
выпраме́ньваючае |
выпраме́ньваючыя |
| Р. |
выпраме́ньваючага |
выпраме́ньваючай выпраме́ньваючае |
выпраме́ньваючага |
выпраме́ньваючых |
| Д. |
выпраме́ньваючаму |
выпраме́ньваючай |
выпраме́ньваючаму |
выпраме́ньваючым |
| В. |
выпраме́ньваючы выпраме́ньваючага |
выпраме́ньваючую |
выпраме́ньваючае |
выпраме́ньваючыя |
| Т. |
выпраме́ньваючым |
выпраме́ньваючай выпраме́ньваючаю |
выпраме́ньваючым |
выпраме́ньваючымі |
| М. |
выпраме́ньваючым |
выпраме́ньваючай |
выпраме́ньваючым |
выпраме́ньваючых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выпрамі́цель
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
выпрамі́цель |
выпрамі́целі |
| Р. |
выпрамі́целя |
выпрамі́целяў |
| Д. |
выпрамі́целю |
выпрамі́целям |
| В. |
выпрамі́цель |
выпрамі́целі |
| Т. |
выпрамі́целем |
выпрамі́целямі |
| М. |
выпрамі́целі |
выпрамі́целях |
Крыніцы:
krapivabr2012.
вы́праміцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́прамлюся |
вы́прамімся |
| 2-я ас. |
вы́прамішся |
вы́праміцеся |
| 3-я ас. |
вы́праміцца |
вы́прамяцца |
| Прошлы час |
| м. |
вы́праміўся |
вы́праміліся |
| ж. |
вы́прамілася |
| н. |
вы́прамілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́прамся |
вы́прамцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́праміўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́праміць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́прамлю |
вы́прамім |
| 2-я ас. |
вы́праміш |
вы́праміце |
| 3-я ас. |
вы́праміць |
вы́прамяць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́праміў |
вы́прамілі |
| ж. |
вы́праміла |
| н. |
вы́праміла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́прам |
вы́прамце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́праміўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выпрамле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
выпрамле́нне |
| Р. |
выпрамле́ння |
| Д. |
выпрамле́нню |
| В. |
выпрамле́нне |
| Т. |
выпрамле́ннем |
| М. |
выпрамле́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́прамлены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́прамлены |
вы́прамленая |
вы́прамленае |
вы́прамленыя |
| Р. |
вы́прамленага |
вы́прамленай вы́прамленае |
вы́прамленага |
вы́прамленых |
| Д. |
вы́прамленаму |
вы́прамленай |
вы́прамленаму |
вы́прамленым |
| В. |
вы́прамлены (неадуш.) вы́прамленага (адуш.) |
вы́прамленую |
вы́прамленае |
вы́прамленыя (неадуш.) вы́прамленых (адуш.) |
| Т. |
вы́прамленым |
вы́прамленай вы́прамленаю |
вы́прамленым |
вы́прамленымі |
| М. |
вы́прамленым |
вы́прамленай |
вы́прамленым |
вы́прамленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.