выпраме́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| выпраме́ньванне | |
| выпраме́ньвання | |
| выпраме́ньванню | |
| выпраме́ньванне | |
| выпраме́ньваннем | |
| выпраме́ньванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)