выпраме́ньвальнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выпраме́ньвальнік выпраме́ньвальнікі
Р. выпраме́ньвальніка выпраме́ньвальнікаў
Д. выпраме́ньвальніку выпраме́ньвальнікам
В. выпраме́ньвальнік выпраме́ньвальнікі
Т. выпраме́ньвальнікам выпраме́ньвальнікамі
М. выпраме́ньвальніку выпраме́ньвальніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)