выпраме́ньваючы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выпраме́ньваючы выпраме́ньваючая выпраме́ньваючае выпраме́ньваючыя
Р. выпраме́ньваючага выпраме́ньваючай
выпраме́ньваючае		 выпраме́ньваючага выпраме́ньваючых
Д. выпраме́ньваючаму выпраме́ньваючай выпраме́ньваючаму выпраме́ньваючым
В. выпраме́ньваючы
выпраме́ньваючага		 выпраме́ньваючую выпраме́ньваючае выпраме́ньваючыя
Т. выпраме́ньваючым выпраме́ньваючай
выпраме́ньваючаю		 выпраме́ньваючым выпраме́ньваючымі
М. выпраме́ньваючым выпраме́ньваючай выпраме́ньваючым выпраме́ньваючых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)