выпрамі́цель
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| выпрамі́цель | выпрамі́целі | |
| выпрамі́целя | выпрамі́целяў | |
| выпрамі́целю | выпрамі́целям | |
| выпрамі́цель | выпрамі́целі | |
| выпрамі́целем | выпрамі́целямі | |
| выпрамі́целі | выпрамі́целях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)