абстыне́нцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
абстыне́нцыя |
Р. |
абстыне́нцыі |
Д. |
абстыне́нцыі |
В. |
абстыне́нцыю |
Т. |
абстыне́нцыяй абстыне́нцыяю |
М. |
абстыне́нцыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
абстэнцыяні́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абстэнцыяні́ст |
Р. |
абстэнцыяні́ста |
Д. |
абстэнцыяні́сту |
В. |
абстэнцыяні́ста |
Т. |
абстэнцыяні́стам |
М. |
абстэнцыяні́сце |
Крыніцы:
piskunou2012.
абсудава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абсуду́ю |
абсуду́ем |
2-я ас. |
абсуду́еш |
абсуду́еце |
3-я ас. |
абсуду́е |
абсуду́юць |
Прошлы час |
м. |
абсудава́ў |
абсудава́лі |
ж. |
абсудава́ла |
н. |
абсудава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абсуду́й |
абсуду́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абсудава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абсудо́біцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абсудо́блюся |
абсудо́бімся |
2-я ас. |
абсудо́бішся |
абсудо́біцеся |
3-я ас. |
абсудо́біцца |
абсудо́бяцца |
Прошлы час |
м. |
абсудо́біўся |
абсудо́біліся |
ж. |
абсудо́білася |
н. |
абсудо́білася |
Загадны лад |
2-я ас. |
абсудо́бся |
абсудо́бцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абсудо́біўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абсудо́біць
‘запэцкаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абсудо́блю |
абсудо́бім |
2-я ас. |
абсудо́біш |
абсудо́біце |
3-я ас. |
абсудо́біць |
абсудо́бяць |
Прошлы час |
м. |
абсудо́біў |
абсудо́білі |
ж. |
абсудо́біла |
н. |
абсудо́біла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абсудо́б |
абсудо́бце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абсудо́біўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абсу́нуты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абсу́нуты |
абсу́нутая |
абсу́нутае |
абсу́нутыя |
Р. |
абсу́нутага |
абсу́нутай абсу́нутае |
абсу́нутага |
абсу́нутых |
Д. |
абсу́нутаму |
абсу́нутай |
абсу́нутаму |
абсу́нутым |
В. |
абсу́нуты (неадуш.) абсу́нутага (адуш.) |
абсу́нутую |
абсу́нутае |
абсу́нутыя (неадуш.) абсу́нутых (адуш.) |
Т. |
абсу́нутым |
абсу́нутай абсу́нутаю |
абсу́нутым |
абсу́нутымі |
М. |
абсу́нутым |
абсу́нутай |
абсу́нутым |
абсу́нутых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абсу́нуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абсу́нуты |
абсу́нутая |
абсу́нутае |
абсу́нутыя |
Р. |
абсу́нутага |
абсу́нутай абсу́нутае |
абсу́нутага |
абсу́нутых |
Д. |
абсу́нутаму |
абсу́нутай |
абсу́нутаму |
абсу́нутым |
В. |
абсу́нуты (неадуш.) абсу́нутага (адуш.) |
абсу́нутую |
абсу́нутае |
абсу́нутыя (неадуш.) абсу́нутых (адуш.) |
Т. |
абсу́нутым |
абсу́нутай абсу́нутаю |
абсу́нутым |
абсу́нутымі |
М. |
абсу́нутым |
абсу́нутай |
абсу́нутым |
абсу́нутых |
Кароткая форма: абсу́нута.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абсу́нуцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абсу́нуся |
абсу́немся |
2-я ас. |
абсу́нешся |
абсу́нецеся |
3-я ас. |
абсу́нецца |
абсу́нуцца |
Прошлы час |
м. |
абсу́нуўся |
абсу́нуліся |
ж. |
абсу́нулася |
н. |
абсу́нулася |
Загадны лад |
2-я ас. |
абсу́нься |
абсу́ньцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абсу́нуўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абсу́нуць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абсу́ну |
абсу́нем |
2-я ас. |
абсу́неш |
абсу́неце |
3-я ас. |
абсу́не |
абсу́нуць |
Прошлы час |
м. |
абсу́нуў |
абсу́нулі |
ж. |
абсу́нула |
н. |
абсу́нула |
Загадны лад |
2-я ас. |
абсу́нь |
абсу́ньце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абсу́нуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.