Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

абшчы́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.
Н.	абшчы́ннасць
Р.	абшчы́ннасці
Д.	абшчы́ннасці
В.	абшчы́ннасць
Т.	абшчы́ннасцю
М.	абшчы́ннасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

абшчы́нна-ро́давы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абшчы́нна-ро́давы	абшчы́нна-ро́давая	абшчы́нна-ро́давае	абшчы́нна-ро́давыя
Р.	абшчы́нна-ро́давага	абшчы́нна-ро́давай абшчы́нна-ро́давае	абшчы́нна-ро́давага	абшчы́нна-ро́давых
Д.	абшчы́нна-ро́даваму	абшчы́нна-ро́давай	абшчы́нна-ро́даваму	абшчы́нна-ро́давым
В.	абшчы́нна-ро́давы (неадуш.) абшчы́нна-ро́давага (адуш.)	абшчы́нна-ро́давую	абшчы́нна-ро́давае	абшчы́нна-ро́давыя (неадуш.) абшчы́нна-ро́давых (адуш.)
Т.	абшчы́нна-ро́давым	абшчы́нна-ро́давай абшчы́нна-ро́даваю	абшчы́нна-ро́давым	абшчы́нна-ро́давымі
М.	абшчы́нна-ро́давым	абшчы́нна-ро́давай	абшчы́нна-ро́давым	абшчы́нна-ро́давых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

абшчы́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	абшчы́ннік	абшчы́ннікі
Р.	абшчы́нніка	абшчы́ннікаў
Д.	абшчы́нніку	абшчы́ннікам
В.	абшчы́нніка	абшчы́ннікаў
Т.	абшчы́ннікам	абшчы́ннікамі
М.	абшчы́нніку	абшчы́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абшчы́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абшчы́нны	абшчы́нная	абшчы́ннае	абшчы́нныя
Р.	абшчы́ннага	абшчы́ннай абшчы́ннае	абшчы́ннага	абшчы́нных
Д.	абшчы́ннаму	абшчы́ннай	абшчы́ннаму	абшчы́нным
В.	абшчы́нны (неадуш.) абшчы́ннага (адуш.)	абшчы́нную	абшчы́ннае	абшчы́нныя (неадуш.) абшчы́нных (адуш.)
Т.	абшчы́нным	абшчы́ннай абшчы́ннаю	абшчы́нным	абшчы́ннымі
М.	абшчы́нным	абшчы́ннай	абшчы́нным	абшчы́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абшчы́паны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абшчы́паны	абшчы́паная	абшчы́панае	абшчы́паныя
Р.	абшчы́панага	абшчы́панай абшчы́панае	абшчы́панага	абшчы́паных
Д.	абшчы́панаму	абшчы́панай	абшчы́панаму	абшчы́паным
В.	абшчы́паны (неадуш.) абшчы́панага (адуш.)	абшчы́паную	абшчы́панае	абшчы́паныя (неадуш.) абшчы́паных (адуш.)
Т.	абшчы́паным	абшчы́панай абшчы́панаю	абшчы́паным	абшчы́панымі
М.	абшчы́паным	абшчы́панай	абшчы́паным	абшчы́паных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

абшчы́паны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абшчы́паны	абшчы́паная	абшчы́панае	абшчы́паныя
Р.	абшчы́панага	абшчы́панай абшчы́панае	абшчы́панага	абшчы́паных
Д.	абшчы́панаму	абшчы́панай	абшчы́панаму	абшчы́паным
В.	абшчы́паны (неадуш.) абшчы́панага (адуш.)	абшчы́паную	абшчы́панае	абшчы́паныя (неадуш.) абшчы́паных (адуш.)
Т.	абшчы́паным	абшчы́панай абшчы́панаю	абшчы́паным	абшчы́панымі
М.	абшчы́паным	абшчы́панай	абшчы́паным	абшчы́паных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

абшчы́паны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абшчы́паны	абшчы́паная	абшчы́панае	абшчы́паныя
Р.	абшчы́панага	абшчы́панай абшчы́панае	абшчы́панага	абшчы́паных
Д.	абшчы́панаму	абшчы́панай	абшчы́панаму	абшчы́паным
В.	абшчы́паны (неадуш.) абшчы́панага (адуш.)	абшчы́паную	абшчы́панае	абшчы́паныя (неадуш.) абшчы́паных (адуш.)
Т.	абшчы́паным	абшчы́панай абшчы́панаю	абшчы́паным	абшчы́панымі
М.	абшчы́паным	абшчы́панай	абшчы́паным	абшчы́паных

Кароткая форма: абшчы́пана.

Іншыя варыянты: абшчыпа́ны.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

абшчыпа́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абшчыпа́ны	абшчыпа́ная	абшчыпа́нае	абшчыпа́ныя
Р.	абшчыпа́нага	абшчыпа́най абшчыпа́нае	абшчыпа́нага	абшчыпа́ных
Д.	абшчыпа́наму	абшчыпа́най	абшчыпа́наму	абшчыпа́ным
В.	абшчыпа́ны (неадуш.) абшчыпа́нага (адуш.)	абшчыпа́ную	абшчыпа́нае	абшчыпа́ныя (неадуш.) абшчыпа́ных (адуш.)
Т.	абшчыпа́ным	абшчыпа́най абшчыпа́наю	абшчыпа́ным	абшчыпа́нымі
М.	абшчыпа́ным	абшчыпа́най	абшчыпа́ным	абшчыпа́ных

Кароткая форма: абшчыпа́на.

Іншыя варыянты: абшчы́паны.

Крыніцы: piskunou2012.

абшчыпа́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	абшчыплю́ абшчыпа́ю	абшчы́плем абшчыпа́ем
2-я ас.	абшчы́плеш абшчыпа́еш	абшчы́плеце абшчыпа́еце
3-я ас.	абшчы́пле абшчыпа́е	абшчы́плюць абшчыпа́юць
Прошлы час
м.	абшчыпа́ў	абшчыпа́лі
ж.	абшчыпа́ла
н.	абшчыпа́ла
Загадны лад
2-я ас.	абшчыплі́ абшчыпа́й	абшчыплі́це абшчыпа́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	абшчыпа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абшчы́пванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	абшчы́пванне
Р.	абшчы́пвання
Д.	абшчы́пванню
В.	абшчы́пванне
Т.	абшчы́пваннем
М.	абшчы́пванні

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)