абшчы́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абшчы́ннік абшчы́ннікі
Р. абшчы́нніка абшчы́ннікаў
Д. абшчы́нніку абшчы́ннікам
В. абшчы́нніка абшчы́ннікаў
Т. абшчы́ннікам абшчы́ннікамі
М. абшчы́нніку абшчы́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)