абшчы́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| абшчы́ннік | абшчы́ннікі | |
| абшчы́нніка | абшчы́ннікаў | |
| абшчы́нніку | абшчы́ннікам | |
| абшчы́нніка | абшчы́ннікаў | |
| абшчы́ннікам | абшчы́ннікамі | |
| абшчы́нніку | абшчы́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)