Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’

даві́нчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даві́нчаны даві́нчаная даві́нчанае даві́нчаныя
Р. даві́нчанага даві́нчанай
даві́нчанае		 даві́нчанага даві́нчаных
Д. даві́нчанаму даві́нчанай даві́нчанаму даві́нчаным
В. даві́нчаны (неадуш.)
даві́нчанага (адуш.)		 даві́нчаную даві́нчанае даві́нчаныя (неадуш.)
даві́нчаных (адуш.)
Т. даві́нчаным даві́нчанай
даві́нчанаю		 даві́нчаным даві́нчанымі
М. даві́нчаным даві́нчанай даві́нчаным даві́нчаных

Крыніцы: piskunou2012.

даві́нчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даві́нчаны даві́нчаная даві́нчанае даві́нчаныя
Р. даві́нчанага даві́нчанай
даві́нчанае		 даві́нчанага даві́нчаных
Д. даві́нчанаму даві́нчанай даві́нчанаму даві́нчаным
В. даві́нчаны (неадуш.)
даві́нчанага (адуш.)		 даві́нчаную даві́нчанае даві́нчаныя (неадуш.)
даві́нчаных (адуш.)
Т. даві́нчаным даві́нчанай
даві́нчанаю		 даві́нчаным даві́нчанымі
М. даві́нчаным даві́нчанай даві́нчаным даві́нчаных

Крыніцы: piskunou2012.

даві́нчванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. даві́нчванне
Р. даві́нчвання
Д. даві́нчванню
В. даві́нчванне
Т. даві́нчваннем
М. даві́нчванні

Крыніцы: piskunou2012.

даві́нчвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. даві́нчваецца даві́нчваюцца
Прошлы час
м. даві́нчваўся даві́нчваліся
ж. даві́нчвалася
н. даві́нчвалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час даві́нчваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

даві́нчваць

‘заканчваць вінціць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даві́нчваю даві́нчваем
2-я ас. даві́нчваеш даві́нчваеце
3-я ас. даві́нчвае даві́нчваюць
Прошлы час
м. даві́нчваў даві́нчвалі
ж. даві́нчвала
н. даві́нчвала
Загадны лад
2-я ас. даві́нчвай даві́нчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даві́нчваючы

Крыніцы: piskunou2012.

даві́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даві́ты даві́тая даві́тае даві́тыя
Р. даві́тага даві́тай
даві́тае		 даві́тага даві́тых
Д. даві́таму даві́тай даві́таму даві́тым
В. даві́ты (неадуш.)
даві́тага (адуш.)		 даві́тую даві́тае даві́тыя (неадуш.)
даві́тых (адуш.)
Т. даві́тым даві́тай
даві́таю		 даві́тым даві́тымі
М. даві́тым даві́тай даві́тым даві́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

даві́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даві́ты даві́тая даві́тае даві́тыя
Р. даві́тага даві́тай
даві́тае		 даві́тага даві́тых
Д. даві́таму даві́тай даві́таму даві́тым
В. даві́ты (неадуш.)
даві́тага (адуш.)		 даві́тую даві́тае даві́тыя (неадуш.)
даві́тых (адуш.)
Т. даві́тым даві́тай
даві́таю		 даві́тым даві́тымі
М. даві́тым даві́тай даві́тым даві́тых

Кароткая форма: даві́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

даві́цца

‘душыцца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даўлю́ся да́вімся
2-я ас. да́вішся да́віцеся
3-я ас. да́віцца да́вяцца
Прошлы час
м. даві́ўся даві́ліся
ж. даві́лася
н. даві́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час да́вячыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

даві́цца

‘скончыць віцца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. даўе́цца даўю́цца
Прошлы час
м. даві́ўся даві́ліся
ж. даві́лася
н. даві́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

даві́ць

‘душыць; налягаць’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даўлю́ да́вім
2-я ас. да́віш да́віце
3-я ас. да́віць да́вяць
Прошлы час
м. даві́ў даві́лі
ж. даві́ла
н. даві́ла
Загадны лад
2-я ас. даві́ даві́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час да́вячы

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.