даві́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даві́ты даві́тая даві́тае даві́тыя
Р. даві́тага даві́тай
даві́тае		 даві́тага даві́тых
Д. даві́таму даві́тай даві́таму даві́тым
В. даві́ты (неадуш.)
даві́тага (адуш.)		 даві́тую даві́тае даві́тыя (неадуш.)
даві́тых (адуш.)
Т. даві́тым даві́тай
даві́таю		 даві́тым даві́тымі
М. даві́тым даві́тай даві́тым даві́тых

Кароткая форма: даві́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)