даві́ць
‘душыць; налягаць’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| даўлю́ | да́вім | |
| да́віш | да́віце | |
| да́віць | да́вяць | |
| Прошлы час | ||
| даві́ў | даві́лі | |
| даві́ла | ||
| даві́ла | ||
| Загадны лад | ||
| даві́ | даві́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| да́вячы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)