Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдёжзклмнпрстўфхцчшя

вілава́та-разгалінава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вілава́та-разгалінава́ны вілава́та-разгалінава́ная вілава́та-разгалінава́нае вілава́та-разгалінава́ныя
Р. вілава́та-разгалінава́нага вілава́та-разгалінава́най
вілава́та-разгалінава́нае		 вілава́та-разгалінава́нага вілава́та-разгалінава́ных
Д. вілава́та-разгалінава́наму вілава́та-разгалінава́най вілава́та-разгалінава́наму вілава́та-разгалінава́ным
В. вілава́та-разгалінава́ны (неадуш.)
вілава́та-разгалінава́нага (адуш.)		 вілава́та-разгалінава́ную вілава́та-разгалінава́нае вілава́та-разгалінава́ныя (неадуш.)
вілава́та-разгалінава́ных (адуш.)
Т. вілава́та-разгалінава́ным вілава́та-разгалінава́най
вілава́та-разгалінава́наю		 вілава́та-разгалінава́ным вілава́та-разгалінава́нымі
М. вілава́та-разгалінава́ным вілава́та-разгалінава́най вілава́та-разгалінава́ным вілава́та-разгалінава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

вілава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вілава́ты вілава́тая вілава́тае вілава́тыя
Р. вілава́тага вілава́тай
вілава́тае		 вілава́тага вілава́тых
Д. вілава́таму вілава́тай вілава́таму вілава́тым
В. вілава́ты (неадуш.)
вілава́тага (адуш.)		 вілава́тую вілава́тае вілава́тыя (неадуш.)
вілава́тых (адуш.)
Т. вілава́тым вілава́тай
вілава́таю		 вілава́тым вілава́тымі
М. вілава́тым вілава́тай вілава́тым вілава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

вілава́ціна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вілава́ціна вілава́ціны
Р. вілава́ціны вілава́цін
Д. вілава́ціне вілава́цінам
В. вілава́ціну вілава́ціны
Т. вілава́цінай
вілава́цінаю		 вілава́цінамі
М. вілава́ціне вілава́цінах

Крыніцы: piskunou2012.

вілаво́джанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вілаво́джанне
Р. вілаво́джання
Д. вілаво́джанню
В. вілаво́джанне
Т. вілаво́джаннем
М. вілаво́джанні

Крыніцы: piskunou2012.

вілаво́дзіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вілаво́джу вілаво́дзім
2-я ас. вілаво́дзіш вілаво́дзіце
3-я ас. вілаво́дзіць вілаво́дзяць
Прошлы час
м. вілаво́дзіў вілаво́дзілі
ж. вілаво́дзіла
н. вілаво́дзіла
Загадны лад
2-я ас. вілаво́дзь вілаво́дзьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вілаво́дзячы

Крыніцы: piskunou2012.

вілаво́дна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
вілаво́дна - -

Крыніцы: piskunou2012.

вілаво́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. вілаво́днасць
Р. вілаво́днасці
Д. вілаво́днасці
В. вілаво́днасць
Т. вілаво́днасцю
М. вілаво́днасці

Крыніцы: piskunou2012.

вілаво́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вілаво́днік вілаво́днікі
Р. вілаво́дніка вілаво́днікаў
Д. вілаво́дніку вілаво́днікам
В. вілаво́дніка вілаво́днікаў
Т. вілаво́днікам вілаво́днікамі
М. вілаво́дніку вілаво́дніках

Крыніцы: piskunou2012.

вілаво́дніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вілаво́дніца вілаво́дніцы
Р. вілаво́дніцы вілаво́дніц
Д. вілаво́дніцы вілаво́дніцам
В. вілаво́дніцу вілаво́дніц
Т. вілаво́дніцай
вілаво́дніцаю		 вілаво́дніцамі
М. вілаво́дніцы вілаво́дніцах

Крыніцы: piskunou2012.

вілаво́дны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вілаво́дны вілаво́дная вілаво́днае вілаво́дныя
Р. вілаво́днага вілаво́днай
вілаво́днае		 вілаво́днага вілаво́дных
Д. вілаво́днаму вілаво́днай вілаво́днаму вілаво́дным
В. вілаво́дны (неадуш.)
вілаво́днага (адуш.)		 вілаво́дную вілаво́днае вілаво́дныя (неадуш.)
вілаво́дных (адуш.)
Т. вілаво́дным вілаво́днай
вілаво́днаю		 вілаво́дным вілаво́днымі
М. вілаво́дным вілаво́днай вілаво́дным вілаво́дных

Крыніцы: piskunou2012.