Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

нару́блены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нару́блены нару́бленая нару́бленае нару́бленыя
Р. нару́бленага нару́бленай
нару́бленае		 нару́бленага нару́бленых
Д. нару́бленаму нару́бленай нару́бленаму нару́бленым
В. нару́блены (неадуш.)
нару́бленага (адуш.)		 нару́бленую нару́бленае нару́бленыя (неадуш.)
нару́бленых (адуш.)
Т. нару́бленым нару́бленай
нару́бленаю		 нару́бленым нару́бленымі
М. нару́бленым нару́бленай нару́бленым нару́бленых

Кароткая форма: нару́блена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

наруга́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. наруга́нне наруга́нні
Р. наруга́ння наруга́нняў
Д. наруга́нню наруга́нням
В. наруга́нне наруга́нні
Т. наруга́ннем наруга́ннямі
М. наруга́нні наруга́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

наруга́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. наруга́юся наруга́емся
2-я ас. наруга́ешся наруга́ецеся
3-я ас. наруга́ецца наруга́юцца
Прошлы час
м. наруга́ўся наруга́ліся
ж. наруга́лася
н. наруга́лася
Загадны лад
2-я ас. наруга́йся наруга́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час наруга́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

наруглі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наруглі́вы наруглі́вая наруглі́вае наруглі́выя
Р. наруглі́вага наруглі́вай
наруглі́вае		 наруглі́вага наруглі́вых
Д. наруглі́ваму наруглі́вай наруглі́ваму наруглі́вым
В. наруглі́вы (неадуш.)
наруглі́вага (адуш.)		 наруглі́вую наруглі́вае наруглі́выя (неадуш.)
наруглі́вых (адуш.)
Т. наруглі́вым наруглі́вай
наруглі́ваю		 наруглі́вым наруглі́вымі
М. наруглі́вым наруглі́вай наруглі́вым наруглі́вых

Крыніцы: piskunou2012.

наругну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наругну́ся наругнё́мся
2-я ас. наругне́шся наругняце́ся
3-я ас. наругне́цца наругну́цца
Прошлы час
м. наругну́ўся наругну́ліся
ж. наругну́лася
н. наругну́лася
Загадны лад
2-я ас. наругні́ся наругні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час наругну́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

нару́жнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нару́жнік нару́жнікі
Р. нару́жніка нару́жнікаў
Д. нару́жніку нару́жнікам
В. нару́жніка нару́жнікаў
Т. нару́жнікам нару́жнікамі
М. нару́жніку нару́жніках

Крыніцы: piskunou2012.

нару́жніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. нару́жніца нару́жніцы
Р. нару́жніцы нару́жніц
Д. нару́жніцы нару́жніцам
В. нару́жніцу нару́жніц
Т. нару́жніцай
нару́жніцаю		 нару́жніцамі
М. нару́жніцы нару́жніцах

Крыніцы: piskunou2012.

нарука́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нарука́ўнік нарука́ўнікі
Р. нарука́ўніка нарука́ўнікаў
Д. нарука́ўніку нарука́ўнікам
В. нарука́ўнік нарука́ўнікі
Т. нарука́ўнікам нарука́ўнікамі
М. нарука́ўніку нарука́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нарука́ўніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. нарука́ўніца нарука́ўніцы
Р. нарука́ўніцы нарука́ўніц
Д. нарука́ўніцы нарука́ўніцам
В. нарука́ўніцу нарука́ўніцы
Т. нарука́ўніцай
нарука́ўніцаю		 нарука́ўніцамі
М. нарука́ўніцы нарука́ўніцах

Крыніцы: piskunou2012.

нарука́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нарука́ўны нарука́ўная нарука́ўнае нарука́ўныя
Р. нарука́ўнага нарука́ўнай
нарука́ўнае		 нарука́ўнага нарука́ўных
Д. нарука́ўнаму нарука́ўнай нарука́ўнаму нарука́ўным
В. нарука́ўны (неадуш.)
нарука́ўнага (адуш.)		 нарука́ўную нарука́ўнае нарука́ўныя (неадуш.)
нарука́ўных (адуш.)
Т. нарука́ўным нарука́ўнай
нарука́ўнаю		 нарука́ўным нарука́ўнымі
М. нарука́ўным нарука́ўнай нарука́ўным нарука́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.