нарука́ўніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. нарука́ўніца нарука́ўніцы
Р. нарука́ўніцы нарука́ўніц
Д. нарука́ўніцы нарука́ўніцам
В. нарука́ўніцу нарука́ўніцы
Т. нарука́ўніцай
нарука́ўніцаю		 нарука́ўніцамі
М. нарука́ўніцы нарука́ўніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)