наруга́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
наруга́нне | наруга́нні | |
наруга́ння | наруга́нняў | |
наруга́нню | наруга́нням | |
наруга́нне | наруга́нні | |
наруга́ннем | наруга́ннямі | |
наруга́нні | наруга́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)