нару́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| нару́жнік | нару́жнікі | |
| нару́жніка | нару́жнікаў | |
| нару́жніку | нару́жнікам | |
| нару́жніка | нару́жнікаў | |
| нару́жнікам | нару́жнікамі | |
| нару́жніку | нару́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)