нарука́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нарука́ўнік нарука́ўнікі
Р. нарука́ўніка нарука́ўнікаў
Д. нарука́ўніку нарука́ўнікам
В. нарука́ўнік нарука́ўнікі
Т. нарука́ўнікам нарука́ўнікамі
М. нарука́ўніку нарука́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)