Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
агджзклмнрстфхцчшэ

мурлы́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мурлы́ка мурлы́кі
Р. мурлы́кі мурлы́к
Д. мурлы́ку мурлы́кам
В. мурлы́ку мурлы́к
Т. мурлы́кам мурлы́камі
М. мурлы́ку мурлы́ках

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

мурлы́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. мурлы́канне
Р. мурлы́кання
Д. мурлы́канню
В. мурлы́канне
Т. мурлы́каннем
М. мурлы́канні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мурлы́каць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мурлы́каю мурлы́каем
2-я ас. мурлы́каеш мурлы́каеце
3-я ас. мурлы́кае мурлы́каюць
Прошлы час
м. мурлы́каў мурлы́калі
ж. мурлы́кала
н. мурлы́кала
Загадны лад
2-я ас. мурлы́кай мурлы́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мурлы́каючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мурлы́кнуць

‘мурлыкнуць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. мурлы́кну мурлы́кнем
2-я ас. мурлы́кнеш мурлы́кнеце
3-я ас. мурлы́кне мурлы́кнуць
Прошлы час
м. мурлы́кнуў мурлы́кнулі
ж. мурлы́кнула
н. мурлы́кнула
Загадны лад
2-я ас. мурлы́кні мурлы́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час мурлы́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

мурмані́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мурмані́т
Р. мурмані́ту
Д. мурмані́ту
В. мурмані́т
Т. мурмані́там
М. мурмані́це

Крыніцы: piskunou2012.

Му́рманск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Му́рманск
Р. Му́рманска
Д. Му́рманску
В. Му́рманск
Т. Му́рманскам
М. Му́рманску

му́рманскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. му́рманскі му́рманская му́рманскае му́рманскія
Р. му́рманскага му́рманскай
му́рманскае		 му́рманскага му́рманскіх
Д. му́рманскаму му́рманскай му́рманскаму му́рманскім
В. му́рманскі (неадуш.)
му́рманскага (адуш.)		 му́рманскую му́рманскае му́рманскія (неадуш.)
му́рманскіх (адуш.)
Т. му́рманскім му́рманскай
му́рманскаю		 му́рманскім му́рманскімі
М. му́рманскім му́рманскай му́рманскім му́рманскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Му́рмішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Му́рмішкі
Р. Му́рмішак
Му́рмішкаў
Д. Му́рмішкам
В. Му́рмішкі
Т. Му́рмішкамі
М. Му́рмішках

мурмо́ліць

‘мурмоліць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мурмо́лю мурмо́лім
2-я ас. мурмо́ліш мурмо́ліце
3-я ас. мурмо́ліць мурмо́ляць
Прошлы час
м. мурмо́ліў мурмо́лілі
ж. мурмо́ліла
н. мурмо́ліла
Загадны лад
2-я ас. мурмо́ль мурмо́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мурмо́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

му́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. му́рнік му́рнікі
Р. му́рніка му́рнікаў
Д. му́рніку му́рнікам
В. му́рніка му́рнікаў
Т. му́рнікам му́рнікамі
М. му́рніку му́рніках

Крыніцы: piskunou2012.