мурмо́ліць
‘мурмоліць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| мурмо́лю | мурмо́лім | |
| мурмо́ліш | мурмо́ліце | |
| мурмо́ліць | мурмо́ляць | |
| Прошлы час | ||
| мурмо́ліў | мурмо́лілі | |
| мурмо́ліла | ||
| мурмо́ліла | ||
| Загадны лад | ||
| мурмо́ль | мурмо́льце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| мурмо́лячы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)