му́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| му́рнік | му́рнікі | |
| му́рніка | му́рнікаў | |
| му́рніку | му́рнікам | |
| му́рніка | му́рнікаў | |
| му́рнікам | му́рнікамі | |
| му́рніку | му́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)