моцнасалё́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
моцнасалё́ны |
моцнасалё́ная |
моцнасалё́нае |
моцнасалё́ныя |
Р. |
моцнасалё́нага |
моцнасалё́най моцнасалё́нае |
моцнасалё́нага |
моцнасалё́ных |
Д. |
моцнасалё́наму |
моцнасалё́най |
моцнасалё́наму |
моцнасалё́ным |
В. |
моцнасалё́ны (неадуш.) моцнасалё́нага (адуш.) |
моцнасалё́ную |
моцнасалё́нае |
моцнасалё́ныя (неадуш.) моцнасалё́ных (адуш.) |
Т. |
моцнасалё́ным |
моцнасалё́най моцнасалё́наю |
моцнасалё́ным |
моцнасалё́нымі |
М. |
моцнасалё́ным |
моцнасалё́най |
моцнасалё́ным |
моцнасалё́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
мо́цнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
мо́цнасць |
Р. |
мо́цнасці |
Д. |
мо́цнасці |
В. |
мо́цнасць |
Т. |
мо́цнасцю |
М. |
мо́цнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
моцнато́кавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
моцнато́кавы |
моцнато́кавая |
моцнато́кавае |
моцнато́кавыя |
Р. |
моцнато́кавага |
моцнато́кавай моцнато́кавае |
моцнато́кавага |
моцнато́кавых |
Д. |
моцнато́каваму |
моцнато́кавай |
моцнато́каваму |
моцнато́кавым |
В. |
моцнато́кавы (неадуш.) моцнато́кавага (адуш.) |
моцнато́кавую |
моцнато́кавае |
моцнато́кавыя (неадуш.) моцнато́кавых (адуш.) |
Т. |
моцнато́кавым |
моцнато́кавай моцнато́каваю |
моцнато́кавым |
моцнато́кавымі |
М. |
моцнато́кавым |
моцнато́кавай |
моцнато́кавым |
моцнато́кавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
мо́цна-мо́цна
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
мо́цна-мо́цна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
мо́цны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
мо́цны |
мо́цная |
мо́цнае |
мо́цныя |
Р. |
мо́цнага |
мо́цнай мо́цнае |
мо́цнага |
мо́цных |
Д. |
мо́цнаму |
мо́цнай |
мо́цнаму |
мо́цным |
В. |
мо́цны (неадуш.) мо́цнага (адуш.) |
мо́цную |
мо́цнае |
мо́цныя (неадуш.) мо́цных (адуш.) |
Т. |
мо́цным |
мо́цнай мо́цнаю |
мо́цным |
мо́цнымі |
М. |
мо́цным |
мо́цнай |
мо́цным |
мо́цных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Мо́цькаўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Мо́цькаўцы |
Р. |
Мо́цькаўцаў |
Д. |
Мо́цькаўцам |
В. |
Мо́цькаўцы |
Т. |
Мо́цькаўцамі |
М. |
Мо́цькаўцах |