карбанізацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
карбанізацы́йны |
карбанізацы́йная |
карбанізацы́йнае |
карбанізацы́йныя |
Р. |
карбанізацы́йнага |
карбанізацы́йнай карбанізацы́йнае |
карбанізацы́йнага |
карбанізацы́йных |
Д. |
карбанізацы́йнаму |
карбанізацы́йнай |
карбанізацы́йнаму |
карбанізацы́йным |
В. |
карбанізацы́йны (неадуш.) карбанізацы́йнага (адуш.) |
карбанізацы́йную |
карбанізацы́йнае |
карбанізацы́йныя (неадуш.) карбанізацы́йных (адуш.) |
Т. |
карбанізацы́йным |
карбанізацы́йнай карбанізацы́йнаю |
карбанізацы́йным |
карбанізацы́йнымі |
М. |
карбанізацы́йным |
карбанізацы́йнай |
карбанізацы́йным |
карбанізацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
карбаніза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
карбаніза́цыя |
Р. |
карбаніза́цыі |
Д. |
карбаніза́цыі |
В. |
карбаніза́цыю |
Т. |
карбаніза́цыяй карбаніза́цыяю |
М. |
карбаніза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
карбані́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
карбані́л |
Р. |
карбані́лу |
Д. |
карбані́лу |
В. |
карбані́л |
Т. |
карбані́лам |
М. |
карбані́ле |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
карбані́лавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
карбані́лавы |
карбані́лавая |
карбані́лавае |
карбані́лавыя |
Р. |
карбані́лавага |
карбані́лавай карбані́лавае |
карбані́лавага |
карбані́лавых |
Д. |
карбані́лаваму |
карбані́лавай |
карбані́лаваму |
карбані́лавым |
В. |
карбані́лавы (неадуш.) карбані́лавага (адуш.) |
карбані́лавую |
карбані́лавае |
карбані́лавыя (неадуш.) карбані́лавых (адуш.) |
Т. |
карбані́лавым |
карбані́лавай карбані́лаваю |
карбані́лавым |
карбані́лавымі |
М. |
карбані́лавым |
карбані́лавай |
карбані́лавым |
карбані́лавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
карбані́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
карбані́т |
Р. |
карбані́ту |
Д. |
карбані́ту |
В. |
карбані́т |
Т. |
карбані́там |
М. |
карбані́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Карбано́ўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Карбано́ўшчына |
Р. |
Карбано́ўшчыны |
Д. |
Карбано́ўшчыне |
В. |
Карбано́ўшчыну |
Т. |
Карбано́ўшчынай Карбано́ўшчынаю |
М. |
Карбано́ўшчыне |
карбапла́ст
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
карбапла́ст |
карбапла́сты |
Р. |
карбапла́сту |
карбапла́стаў |
Д. |
карбапла́сту |
карбапла́стам |
В. |
карбапла́ст |
карбапла́сты |
Т. |
карбапла́стам |
карбапла́стамі |
М. |
карбапла́сце |
карбапла́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
карбара́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
карбара́н |
карбара́ны |
Р. |
карбара́ну |
карбара́наў |
Д. |
карбара́ну |
карбара́нам |
В. |
карбара́н |
карбара́ны |
Т. |
карбара́нам |
карбара́намі |
М. |
карбара́не |
карбара́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
карбару́нд
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
карбару́нд |
Р. |
карбару́нду |
Д. |
карбару́нду |
В. |
карбару́нд |
Т. |
карбару́ндам |
М. |
карбару́ндзе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.