аднафамі́лец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аднафамі́лец |
аднафамі́льцы |
Р. |
аднафамі́льца |
аднафамі́льцаў |
Д. |
аднафамі́льцу |
аднафамі́льцам |
В. |
аднафамі́льца |
аднафамі́льцаў |
Т. |
аднафамі́льцам |
аднафамі́льцамі |
М. |
аднафамі́льцу |
аднафамі́льцах |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
аднафамі́ліца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аднафамі́ліца |
аднафамі́ліцы |
Р. |
аднафамі́ліцы |
аднафамі́ліц |
Д. |
аднафамі́ліцы |
аднафамі́ліцам |
В. |
аднафамі́ліцу |
аднафамі́ліц |
Т. |
аднафамі́ліцай аднафамі́ліцаю |
аднафамі́ліцамі |
М. |
аднафамі́ліцы |
аднафамі́ліцах |
Крыніцы:
tsbm1984.
аднаха́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аднаха́тнік |
аднаха́тнікі |
Р. |
аднаха́тніка |
аднаха́тнікаў |
Д. |
аднаха́тніку |
аднаха́тнікам |
В. |
аднаха́тніка |
аднаха́тнікаў |
Т. |
аднаха́тнікам |
аднаха́тнікамі |
М. |
аднаха́тніку |
аднаха́тніках |
Крыніцы:
piskunou2012.