аднаха́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| аднаха́тнік | аднаха́тнікі | |
| аднаха́тніка | аднаха́тнікаў | |
| аднаха́тніку | аднаха́тнікам | |
| аднаха́тніка | аднаха́тнікаў | |
| аднаха́тнікам | аднаха́тнікамі | |
| аднаха́тніку | аднаха́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)