аднаха́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аднаха́тнік аднаха́тнікі
Р. аднаха́тніка аднаха́тнікаў
Д. аднаха́тніку аднаха́тнікам
В. аднаха́тніка аднаха́тнікаў
Т. аднаха́тнікам аднаха́тнікамі
М. аднаха́тніку аднаха́тніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)