Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

упа́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. упа́рваю упа́рваем
2-я ас. упа́рваеш упа́рваеце
3-я ас. упа́рвае упа́рваюць
Прошлы час
м. упа́рваў упа́рвалі
ж. упа́рвала
н. упа́рвала
Загадны лад
2-я ас. упа́рвай упа́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час упа́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упаро́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упару́ся упо́рамся
2-я ас. упо́рашся упо́рацеся
3-я ас. упо́рацца упо́руцца
Прошлы час
м. упаро́ўся упаро́ліся
ж. упаро́лася
н. упаро́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час упаро́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

упаро́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упару́ упо́рам
2-я ас. упо́раш упо́раце
3-я ас. упо́ра упо́руць
Прошлы час
м. упаро́ў упаро́лі
ж. упаро́ла
н. упаро́ла
Загадны лад
2-я ас. упары́ упары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час упаро́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

упа́рта

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
упа́рта - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

упа́ртаваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. упа́ртую упа́ртуем
2-я ас. упа́ртуеш упа́ртуеце
3-я ас. упа́ртуе упа́ртуюць
Прошлы час
м. упа́ртаваў упа́ртавалі
ж. упа́ртавала
н. упа́ртавала
Загадны лад
2-я ас. упа́ртуй упа́ртуйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час упа́ртуючы

Крыніцы: piskunou2012.

упа́ртасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. упа́ртасць
Р. упа́ртасці
Д. упа́ртасці
В. упа́ртасць
Т. упа́ртасцю
М. упа́ртасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упа́ртая

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. упа́ртая упа́ртыя
Р. упа́ртай упа́ртых
Д. упа́ртай упа́ртым
В. упа́ртую упа́ртых (адуш.)
Т. упа́ртай
упа́ртаю		 упа́ртымі
М. упа́ртай упа́ртых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

упа́рты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упа́рты упа́ртая упа́ртае упа́ртыя
Р. упа́ртага упа́ртай
упа́ртае		 упа́ртага упа́ртых
Д. упа́ртаму упа́ртай упа́ртаму упа́ртым
В. упа́рты (неадуш.)
упа́ртага (адуш.)		 упа́ртую упа́ртае упа́ртыя (неадуш.)
упа́ртых (адуш.)
Т. упа́ртым упа́ртай
упа́ртаю		 упа́ртым упа́ртымі
М. упа́ртым упа́ртай упа́ртым упа́ртых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упа́рты

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. упа́рты упа́ртыя
Р. упа́ртага упа́ртых
Д. упа́ртаму упа́ртым
В. упа́ртага (адуш.) упа́ртых (адуш.)
Т. упа́ртым упа́ртымі
М. упа́ртым упа́ртых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упару́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
упару́ - -

Крыніцы: piskunou2012.