упа́рты
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
упа́рты | упа́ртыя | |
упа́ртага | упа́ртых | |
упа́ртаму | упа́ртым | |
упа́ртага ( |
упа́ртых ( |
|
упа́ртым | упа́ртымі | |
упа́ртым | упа́ртых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)