упа́ртая
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
упа́ртая | упа́ртыя | |
упа́ртай | упа́ртых | |
упа́ртай | упа́ртым | |
упа́ртую | упа́ртых ( |
|
упа́ртай упа́ртаю |
упа́ртымі | |
упа́ртай | упа́ртых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)