упаро́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
упару́ | упо́рам | |
упо́раш | упо́раце | |
упо́ра | упо́руць | |
Прошлы час | ||
упаро́ў | упаро́лі | |
упаро́ла | ||
упаро́ла | ||
Загадны лад | ||
упары́ | упары́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
упаро́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)