упаро́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упару́ упо́рам
2-я ас. упо́раш упо́раце
3-я ас. упо́ра упо́руць
Прошлы час
м. упаро́ў упаро́лі
ж. упаро́ла
н. упаро́ла
Загадны лад
2-я ас. упары́ упары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час упаро́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)