Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-

эклектыцы́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эклектыцы́зм
Р. эклектыцы́зму
Д. эклектыцы́зму
В. эклектыцы́зм
Т. эклектыцы́змам
М. эклектыцы́зме

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

эклекты́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
эклекты́чна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

эклекты́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. эклекты́чнасць
Р. эклекты́чнасці
Д. эклекты́чнасці
В. эклекты́чнасць
Т. эклекты́чнасцю
М. эклекты́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эклекты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эклекты́чны эклекты́чная эклекты́чнае эклекты́чныя
Р. эклекты́чнага эклекты́чнай
эклекты́чнае		 эклекты́чнага эклекты́чных
Д. эклекты́чнаму эклекты́чнай эклекты́чнаму эклекты́чным
В. эклекты́чны (неадуш.)
эклекты́чнага (адуш.)		 эклекты́чную эклекты́чнае эклекты́чныя (неадуш.)
эклекты́чных (адуш.)
Т. эклекты́чным эклекты́чнай
эклекты́чнаю		 эклекты́чным эклекты́чнымі
М. эклекты́чным эклекты́чнай эклекты́чным эклекты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

экле́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экле́р экле́ры
Р. экле́ра экле́раў
Д. экле́ру экле́рам
В. экле́р экле́ры
Т. экле́рам экле́рамі
М. экле́ры экле́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

экле́рчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экле́рчык экле́рчыкі
Р. экле́рчыка экле́рчыкаў
Д. экле́рчыку экле́рчыкам
В. экле́рчык экле́рчыкі
Т. экле́рчыкам экле́рчыкамі
М. экле́рчыку экле́рчыках

Крыніцы: piskunou2012.

эклесі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эклесі́я эклесі́і
Р. эклесі́і эклесі́й
Д. эклесі́і эклесі́ям
В. эклесі́ю эклесі́і
Т. эклесі́яй
эклесі́яю		 эклесі́ямі
М. эклесі́і эклесі́ях

Крыніцы: piskunou2012.

эклесіялагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эклесіялагі́чны эклесіялагі́чная эклесіялагі́чнае эклесіялагі́чныя
Р. эклесіялагі́чнага эклесіялагі́чнай
эклесіялагі́чнае		 эклесіялагі́чнага эклесіялагі́чных
Д. эклесіялагі́чнаму эклесіялагі́чнай эклесіялагі́чнаму эклесіялагі́чным
В. эклесіялагі́чны (неадуш.)
эклесіялагі́чнага (адуш.)		 эклесіялагі́чную эклесіялагі́чнае эклесіялагі́чныя (неадуш.)
эклесіялагі́чных (адуш.)
Т. эклесіялагі́чным эклесіялагі́чнай
эклесіялагі́чнаю		 эклесіялагі́чным эклесіялагі́чнымі
М. эклесіялагі́чным эклесіялагі́чнай эклесіялагі́чным эклесіялагі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

эклесіяло́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эклесіяло́гія
Р. эклесіяло́гіі
Д. эклесіяло́гіі
В. эклесіяло́гію
Т. эклесіяло́гіяй
эклесіяло́гіяю
М. эклесіяло́гіі

Крыніцы: piskunou2012.

эклесія́рх

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эклесія́рх эклесія́рхі
Р. эклесія́рха эклесія́рхаў
Д. эклесія́рху эклесія́рхам
В. эклесія́рха эклесія́рхаў
Т. эклесія́рхам эклесія́рхамі
М. эклесія́рху эклесія́рхах

Крыніцы: piskunou2012.