Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
абвгдзносуцшыэ

урэтры́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. урэтры́т
Р. урэтры́ту
Д. урэтры́ту
В. урэтры́т
Т. урэтры́там
М. урэтры́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

урэ́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. урэ́цкі урэ́цкая урэ́цкае урэ́цкія
Р. урэ́цкага урэ́цкай
урэ́цкае		 урэ́цкага урэ́цкіх
Д. урэ́цкаму урэ́цкай урэ́цкаму урэ́цкім
В. урэ́цкі (неадуш.)
урэ́цкага (адуш.)		 урэ́цкую урэ́цкае урэ́цкія (неадуш.)
урэ́цкіх (адуш.)
Т. урэ́цкім урэ́цкай
урэ́цкаю		 урэ́цкім урэ́цкімі
М. урэ́цкім урэ́цкай урэ́цкім урэ́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

урэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. урэ́ю урэ́ем
2-я ас. урэ́еш урэ́еце
3-я ас. урэ́е урэ́юць
Прошлы час
м. урэ́ў урэ́лі
ж. урэ́ла
н. урэ́ла
Загадны лад
2-я ас. урэ́й урэ́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час урэ́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

урэчаі́снены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. урэчаі́снены урэчаі́сненая урэчаі́сненае урэчаі́сненыя
Р. урэчаі́сненага урэчаі́сненай
урэчаі́сненае		 урэчаі́сненага урэчаі́сненых
Д. урэчаі́сненаму урэчаі́сненай урэчаі́сненаму урэчаі́сненым
В. урэчаі́снены (неадуш.)
урэчаі́сненага (адуш.)		 урэчаі́сненую урэчаі́сненае урэчаі́сненыя (неадуш.)
урэчаі́сненых (адуш.)
Т. урэчаі́сненым урэчаі́сненай
урэчаі́сненаю		 урэчаі́сненым урэчаі́сненымі
М. урэчаі́сненым урэчаі́сненай урэчаі́сненым урэчаі́сненых

Крыніцы: piskunou2012.

урэчаі́снены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. урэчаі́снены урэчаі́сненая урэчаі́сненае урэчаі́сненыя
Р. урэчаі́сненага урэчаі́сненай
урэчаі́сненае		 урэчаі́сненага урэчаі́сненых
Д. урэчаі́сненаму урэчаі́сненай урэчаі́сненаму урэчаі́сненым
В. урэчаі́снены (неадуш.)
урэчаі́сненага (адуш.)		 урэчаі́сненую урэчаі́сненае урэчаі́сненыя (неадуш.)
урэчаі́сненых (адуш.)
Т. урэчаі́сненым урэчаі́сненай
урэчаі́сненаю		 урэчаі́сненым урэчаі́сненымі
М. урэчаі́сненым урэчаі́сненай урэчаі́сненым урэчаі́сненых

Крыніцы: piskunou2012.

урэчаі́сніцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. урэчаі́сніцца урэчаі́сняцца
Прошлы час
м. урэчаі́сніўся урэчаі́сніліся
ж. урэчаі́снілася
н. урэчаі́снілася
Загадны лад
2-я ас. урэчаі́сніся урэчаі́сніцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час урэчаі́сніўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

урэчаі́сніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. урэчаі́сню урэчаі́снім
2-я ас. урэчаі́сніш урэчаі́сніце
3-я ас. урэчаі́сніць урэчаі́сняць
Прошлы час
м. урэчаі́сніў урэчаі́снілі
ж. урэчаі́сніла
н. урэчаі́сніла
Загадны лад
2-я ас. урэчаі́сні урэчаі́сніце
Дзеепрыслоўе
прош. час урэчаі́сніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

урэ́чнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. урэ́чнік
Р. урэ́чніку
Д. урэ́чніку
В. урэ́чнік
Т. урэ́чнікам
М. урэ́чніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

урэ́чнікавыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. урэ́чнікавыя
Р. урэ́чнікавых
Д. урэ́чнікавым
В. урэ́чнікавыя
Т. урэ́чнікавымі
М. урэ́чнікавых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Урэ́чча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Урэ́чча
Р. Урэ́чча
Д. Урэ́ччу
В. Урэ́чча
Т. Урэ́ччам
М. Урэ́ччы