Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

дзё́ўбнуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дзё́ўбнуся дзё́ўбнемся
2-я ас. дзё́ўбнешся дзё́ўбнецеся
3-я ас. дзё́ўбнецца дзё́ўбнуцца
Прошлы час
м. дзё́ўбнуўся дзё́ўбнуліся
ж. дзё́ўбнулася
н. дзё́ўбнулася
Загадны лад
2-я ас. дзё́ўбніся дзё́ўбніцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час дзё́ўбнуўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

дзё́ўбнуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дзё́ўбну дзё́ўбнем
2-я ас. дзё́ўбнеш дзё́ўбнеце
3-я ас. дзё́ўбне дзё́ўбнуць
Прошлы час
м. дзё́ўбнуў дзё́ўбнулі
ж. дзё́ўбнула
н. дзё́ўбнула
Загадны лад
2-я ас. дзё́ўбні дзё́ўбніце
Дзеепрыслоўе
прош. час дзё́ўбнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

дзі́банне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дзі́банне
Р. дзі́бання
Д. дзі́банню
В. дзі́банне
Т. дзі́баннем
М. дзі́банні

Крыніцы: piskunou2012.

дзі́баць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзі́баю дзі́баем
2-я ас. дзі́баеш дзі́баеце
3-я ас. дзі́бае дзі́баюць
Прошлы час
м. дзі́баў дзі́балі
ж. дзі́бала
н. дзі́бала
Загадны лад
2-я ас. дзі́бай дзі́байце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзі́баючы

Крыніцы: piskunou2012.

дзі́бнуць

‘аднакратны дзеяслоў да дзібаць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дзі́бну дзі́бнем
2-я ас. дзі́бнеш дзі́бнеце
3-я ас. дзі́бне дзі́бнуць
Прошлы час
м. дзі́бнуў дзі́бнулі
ж. дзі́бнула
н. дзі́бнула
Загадны лад
2-я ас. дзі́бні дзі́бніце
Дзеепрыслоўе
прош. час дзі́бнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

дзі́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзі́ва дзі́вы
Р. дзі́ва дзі́ў
Д. дзі́ву дзі́вам
В. дзі́ва дзі́вы
Т. дзі́вам дзі́вамі
М. дзі́ве дзі́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзівава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дзівава́нне
Р. дзівава́ння
Д. дзівава́нню
В. дзівава́нне
Т. дзівава́ннем
М. дзівава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

дзівава́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дзівава́та - -

дзіваваты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзіваваты дзіваватая дзіваватае дзіваватыя
Р. дзіваватага дзіваватай
дзіваватае
дзіваватага дзіваватых
Д. дзіваватаму дзіваватай дзіваватаму дзіваватым
В. дзіваваты
дзіваватага
дзіваватую дзіваватае дзіваватыя
Т. дзіваватым дзіваватай
дзіваватаю
дзіваватым дзіваватымі
М. дзіваватым дзіваватай дзіваватым дзіваватых

дзівава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзіву́юся дзіву́емся
2-я ас. дзіву́ешся дзіву́ецеся
3-я ас. дзіву́ецца дзіву́юцца
Прошлы час
м. дзівава́ўся дзівава́ліся
ж. дзівава́лася
н. дзівава́лася
Загадны лад
2-я ас. дзіву́йся дзіву́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзіву́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.