дзё́ўбнуцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дзё́ўбнуся |
дзё́ўбнемся |
| 2-я ас. |
дзё́ўбнешся |
дзё́ўбнецеся |
| 3-я ас. |
дзё́ўбнецца |
дзё́ўбнуцца |
| Прошлы час |
| м. |
дзё́ўбнуўся |
дзё́ўбнуліся |
| ж. |
дзё́ўбнулася |
| н. |
дзё́ўбнулася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дзё́ўбніся |
дзё́ўбніцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дзё́ўбнуўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
дзё́ўбнуць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дзё́ўбну |
дзё́ўбнем |
| 2-я ас. |
дзё́ўбнеш |
дзё́ўбнеце |
| 3-я ас. |
дзё́ўбне |
дзё́ўбнуць |
| Прошлы час |
| м. |
дзё́ўбнуў |
дзё́ўбнулі |
| ж. |
дзё́ўбнула |
| н. |
дзё́ўбнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дзё́ўбні |
дзё́ўбніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дзё́ўбнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дзі́банне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дзі́банне |
| Р. |
дзі́бання |
| Д. |
дзі́банню |
| В. |
дзі́банне |
| Т. |
дзі́баннем |
| М. |
дзі́банні |
Крыніцы:
piskunou2012.
дзі́баць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дзі́баю |
дзі́баем |
| 2-я ас. |
дзі́баеш |
дзі́баеце |
| 3-я ас. |
дзі́бае |
дзі́баюць |
| Прошлы час |
| м. |
дзі́баў |
дзі́балі |
| ж. |
дзі́бала |
| н. |
дзі́бала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дзі́бай |
дзі́байце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дзі́баючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дзі́бнуць
‘аднакратны дзеяслоў да дзібаць’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дзі́бну |
дзі́бнем |
| 2-я ас. |
дзі́бнеш |
дзі́бнеце |
| 3-я ас. |
дзі́бне |
дзі́бнуць |
| Прошлы час |
| м. |
дзі́бнуў |
дзі́бнулі |
| ж. |
дзі́бнула |
| н. |
дзі́бнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дзі́бні |
дзі́бніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дзі́бнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дзі́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дзі́ва |
дзі́вы |
| Р. |
дзі́ва |
дзі́ў |
| Д. |
дзі́ву |
дзі́вам |
| В. |
дзі́ва |
дзі́вы |
| Т. |
дзі́вам |
дзі́вамі |
| М. |
дзі́ве |
дзі́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дзівава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дзівава́нне |
| Р. |
дзівава́ння |
| Д. |
дзівава́нню |
| В. |
дзівава́нне |
| Т. |
дзівава́ннем |
| М. |
дзівава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
дзівава́та
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| дзівава́та |
- |
- |
дзівава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дзіву́юся |
дзіву́емся |
| 2-я ас. |
дзіву́ешся |
дзіву́ецеся |
| 3-я ас. |
дзіву́ецца |
дзіву́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
дзівава́ўся |
дзівава́ліся |
| ж. |
дзівава́лася |
| н. |
дзівава́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дзіву́йся |
дзіву́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дзіву́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.