Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Ві́ктар

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Ві́ктараўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

віктары́йскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	віктары́йскі	віктары́йская	віктары́йскае	віктары́йскія
Р.	віктары́йскага	віктары́йскай віктары́йскае	віктары́йскага	віктары́йскіх
Д.	віктары́йскаму	віктары́йскай	віктары́йскаму	віктары́йскім
В.	віктары́йскі (неадуш.) віктары́йскага (адуш.)	віктары́йскую	віктары́йскае	віктары́йскія (неадуш.) віктары́йскіх (адуш.)
Т.	віктары́йскім	віктары́йскай віктары́йскаю	віктары́йскім	віктары́йскімі
М.	віктары́йскім	віктары́йскай	віктары́йскім	віктары́йскіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

віктары́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

віктарыяні́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008.

віктарыя́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	віктарыя́нскі	віктарыя́нская	віктарыя́нскае	віктарыя́нскія
Р.	віктарыя́нскага	віктарыя́нскай віктарыя́нскае	віктарыя́нскага	віктарыя́нскіх
Д.	віктарыя́нскаму	віктарыя́нскай	віктарыя́нскаму	віктарыя́нскім
В.	віктарыя́нскі (неадуш.) віктарыя́нскага (адуш.)	віктарыя́нскую	віктарыя́нскае	віктарыя́нскія (неадуш.) віктарыя́нскіх (адуш.)
Т.	віктарыя́нскім	віктарыя́нскай віктарыя́нскаю	віктарыя́нскім	віктарыя́нскімі
М.	віктарыя́нскім	віктарыя́нскай	віктарыя́нскім	віктарыя́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Віктасі́на

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Вікто́ліна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Вікто́раўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Вікто́рышкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Verbum