Вікто́раўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вікто́раўка
Р. Вікто́раўкі
Д. Вікто́раўцы
В. Вікто́раўку
Т. Вікто́раўкай
Вікто́раўкаю
М. Вікто́раўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)