Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
агдежзйлнпрстхцчш

вурча́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вурча́нне вурча́нні
Р. вурча́ння вурча́нняў
Д. вурча́нню вурча́нням
В. вурча́нне вурча́нні
Т. вурча́ннем вурча́ннямі
М. вурча́нні вурча́ннях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вурча́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вурчу́ вурчы́м
2-я ас. вурчы́ш вурчыце́
3-я ас. вурчы́ць вурча́ць
Прошлы час
м. вурча́ў вурча́лі
ж. вурча́ла
н. вурча́ла
Загадны лад
2-я ас. вурчы́ вурчы́це

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вурчэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вурчэ́нне
Р. вурчэ́ння
Д. вурчэ́нню
В. вурчэ́нне
Т. вурчэ́ннем
М. вурчэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

вурчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вурчу́ вурчы́м
2-я ас. вурчы́ш вурчыце́
3-я ас. вурчы́ць вурча́ць
Прошлы час
м. вурчэ́ў вурчэ́лі
ж. вурчэ́ла
н. вурчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. вурчы́ вурчы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час вурчучы́

Крыніцы: piskunou2012.

ву́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ву́с ву́сы
Р. ву́са вусо́ў
Д. ву́су вуса́м
В. ву́с ву́сы
Т. ву́сам вуса́мі
М. ву́се вуса́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ву́сава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ву́сава
Р. Ву́сава
Д. Ву́саву
В. Ву́сава
Т. Ву́савам
М. Ву́саве

Ву́савікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ву́савікі
Р. Ву́савікаў
Д. Ву́савікам
В. Ву́савікі
Т. Ву́савікамі
М. Ву́савіках

вусано́гія

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. вусано́гія
Р. вусано́гіх
Д. вусано́гім
В. вусано́гіх
Т. вусано́гімі
М. вусано́гіх

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

вуса́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вуса́сты вуса́стая вуса́стае вуса́стыя
Р. вуса́стага вуса́стай
вуса́стае		 вуса́стага вуса́стых
Д. вуса́стаму вуса́стай вуса́стаму вуса́стым
В. вуса́сты (неадуш.)
вуса́стага (адуш.)		 вуса́стую вуса́стае вуса́стыя (неадуш.)
вуса́стых (адуш.)
Т. вуса́стым вуса́стай
вуса́стаю		 вуса́стым вуса́стымі
М. вуса́стым вуса́стай вуса́стым вуса́стых

Крыніцы: piskunou2012.

вуса́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. вуса́тасць
Р. вуса́тасці
Д. вуса́тасці
В. вуса́тасць
Т. вуса́тасцю
М. вуса́тасці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.