вурча́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вурчу́ вурчы́м
2-я ас. вурчы́ш вурчыце́
3-я ас. вурчы́ць вурча́ць
Прошлы час
м. вурча́ў вурча́лі
ж. вурча́ла
н. вурча́ла
Загадны лад
2-я ас. вурчы́ вурчы́це

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)