Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
агдежзйлнпрстхцчш

ву́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ву́с ву́сы
Р. ву́са вусо́ў
Д. ву́су вуса́м
В. ву́с ву́сы
Т. ву́сам вуса́мі
М. ву́се вуса́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ву́сава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ву́сава
Р. Ву́сава
Д. Ву́саву
В. Ву́сава
Т. Ву́савам
М. Ву́саве

Ву́савікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ву́савікі
Р. Ву́савікаў
Д. Ву́савікам
В. Ву́савікі
Т. Ву́савікамі
М. Ву́савіках

вусано́гія

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. вусано́гія
Р. вусано́гіх
Д. вусано́гім
В. вусано́гіх
Т. вусано́гімі
М. вусано́гіх

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

вуса́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вуса́сты вуса́стая вуса́стае вуса́стыя
Р. вуса́стага вуса́стай
вуса́стае		 вуса́стага вуса́стых
Д. вуса́стаму вуса́стай вуса́стаму вуса́стым
В. вуса́сты (неадуш.)
вуса́стага (адуш.)		 вуса́стую вуса́стае вуса́стыя (неадуш.)
вуса́стых (адуш.)
Т. вуса́стым вуса́стай
вуса́стаю		 вуса́стым вуса́стымі
М. вуса́стым вуса́стай вуса́стым вуса́стых

Крыніцы: piskunou2012.

вуса́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. вуса́тасць
Р. вуса́тасці
Д. вуса́тасці
В. вуса́тасць
Т. вуса́тасцю
М. вуса́тасці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

вуса́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вуса́ты вуса́тая вуса́тае вуса́тыя
Р. вуса́тага вуса́тай
вуса́тае		 вуса́тага вуса́тых
Д. вуса́таму вуса́тай вуса́таму вуса́тым
В. вуса́ты (неадуш.)
вуса́тага (адуш.)		 вуса́тую вуса́тае вуса́тыя (неадуш.)
вуса́тых (адуш.)
Т. вуса́тым вуса́тай
вуса́таю		 вуса́тым вуса́тымі
М. вуса́тым вуса́тай вуса́тым вуса́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ву́саў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ву́саў
Р. Ву́сава
Д. Ву́саву
В. Ву́саў
Т. Ву́савам
М. Ву́саве

Ву́саўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ву́саўцы
Р. Ву́саўцаў
Д. Ву́саўцам
В. Ву́саўцы
Т. Ву́саўцамі
М. Ву́саўцах

Ву́саўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ву́саўшчына
Р. Ву́саўшчыны
Д. Ву́саўшчыне
В. Ву́саўшчыну
Т. Ву́саўшчынай
Ву́саўшчынаю
М. Ву́саўшчыне