вурга́ніць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вурга́ню |
вурга́нім |
| 2-я ас. |
вурга́ніш |
вурга́ніце |
| 3-я ас. |
вурга́ніць |
вурга́няць |
| Прошлы час |
| м. |
вурга́ніў |
вурга́нілі |
| ж. |
вурга́ніла |
| н. |
вурга́ніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вурга́нь |
вурга́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вурга́нячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вурзану́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вурзану́ся |
вурзанё́мся |
| 2-я ас. |
вурзане́шся |
вурзаняце́ся |
| 3-я ас. |
вурзане́цца |
вурзану́цца |
| Прошлы час |
| м. |
вурзану́ўся |
вурзану́ліся |
| ж. |
вурзану́лася |
| н. |
вурзану́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вурзані́ся |
вурзані́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вурзану́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
вурзну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вурзну́ся |
вурзнё́мся |
| 2-я ас. |
вурзне́шся |
вурзняце́ся |
| 3-я ас. |
вурзне́цца |
вурзну́цца |
| Прошлы час |
| м. |
вурзну́ўся |
вурзну́ліся |
| ж. |
вурзну́лася |
| н. |
вурзну́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вурзні́ся |
вурзні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вурзну́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
вурзну́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вурзну́ |
вурзнё́м |
| 2-я ас. |
вурзне́ш |
вурзняце́ |
| 3-я ас. |
вурзне́ |
вурзну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
вурзну́ў |
вурзну́лі |
| ж. |
вурзну́ла |
| н. |
вурзну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вурзні́ |
вурзні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вурзну́ўшы |
Іншыя варыянты:
ву́рзнуць.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
ву́рзнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ву́рзну |
ву́рзнем |
| 2-я ас. |
ву́рзнеш |
ву́рзняце |
| 3-я ас. |
ву́рзне |
ву́рзнуць |
| Прошлы час |
| м. |
ву́рзнуў |
ву́рзнулі |
| ж. |
ву́рзнула |
| н. |
ву́рзнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ву́рзні |
ву́рзніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ву́рзнуўшы |
Іншыя варыянты:
вурзну́ць.
Крыніцы:
krapivabr2012.
вуркага́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вуркага́н |
вуркага́ны |
| Р. |
вуркага́на |
вуркага́наў |
| Д. |
вуркага́ну |
вуркага́нам |
| В. |
вуркага́на |
вуркага́наў |
| Т. |
вуркага́нам |
вуркага́намі |
| М. |
вуркага́не |
вуркага́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ву́рканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ву́рканне |
| Р. |
ву́ркання |
| Д. |
ву́рканню |
| В. |
ву́рканне |
| Т. |
ву́рканнем |
| М. |
ву́рканні |
Крыніцы:
piskunou2012.
вурката́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вурката́нне |
вурката́нні |
| Р. |
вурката́ння |
вурката́нняў |
| Д. |
вурката́нню |
вурката́нням |
| В. |
вурката́нне |
вурката́нні |
| Т. |
вурката́ннем |
вурката́ннямі |
| М. |
вурката́нні |
вурката́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вурката́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вуркачу́ |
вурко́чам |
| 2-я ас. |
вурко́чаш |
вурко́чаце |
| 3-я ас. |
вурко́ча |
вурко́чуць |
| Прошлы час |
| м. |
вурката́ў |
вурката́лі |
| ж. |
вурката́ла |
| н. |
вурката́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вуркачы́ |
вуркачы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вурко́чучы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вуркатлі́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| вуркатлі́ва |
вуркатлі́вей |
- |