Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
агдежзйлнпрстхцчш

вурга́ніць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вурга́ню вурга́нім
2-я ас. вурга́ніш вурга́ніце
3-я ас. вурга́ніць вурга́няць
Прошлы час
м. вурга́ніў вурга́нілі
ж. вурга́ніла
н. вурга́ніла
Загадны лад
2-я ас. вурга́нь вурга́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вурга́нячы

Крыніцы: piskunou2012.

вурзану́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вурзану́ся вурзанё́мся
2-я ас. вурзане́шся вурзаняце́ся
3-я ас. вурзане́цца вурзану́цца
Прошлы час
м. вурзану́ўся вурзану́ліся
ж. вурзану́лася
н. вурзану́лася
Загадны лад
2-я ас. вурзані́ся вурзані́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час вурзану́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

вурзну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вурзну́ся вурзнё́мся
2-я ас. вурзне́шся вурзняце́ся
3-я ас. вурзне́цца вурзну́цца
Прошлы час
м. вурзну́ўся вурзну́ліся
ж. вурзну́лася
н. вурзну́лася
Загадны лад
2-я ас. вурзні́ся вурзні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час вурзну́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

вурзну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вурзну́ вурзнё́м
2-я ас. вурзне́ш вурзняце́
3-я ас. вурзне́ вурзну́ць
Прошлы час
м. вурзну́ў вурзну́лі
ж. вурзну́ла
н. вурзну́ла
Загадны лад
2-я ас. вурзні́ вурзні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час вурзну́ўшы

Іншыя варыянты: ву́рзнуць.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

ву́рзнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ву́рзну ву́рзнем
2-я ас. ву́рзнеш ву́рзняце
3-я ас. ву́рзне ву́рзнуць
Прошлы час
м. ву́рзнуў ву́рзнулі
ж. ву́рзнула
н. ву́рзнула
Загадны лад
2-я ас. ву́рзні ву́рзніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ву́рзнуўшы

Іншыя варыянты: вурзну́ць.

Крыніцы: krapivabr2012.

вуркага́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вуркага́н вуркага́ны
Р. вуркага́на вуркага́наў
Д. вуркага́ну вуркага́нам
В. вуркага́на вуркага́наў
Т. вуркага́нам вуркага́намі
М. вуркага́не вуркага́нах

Крыніцы: piskunou2012.

ву́рканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ву́рканне
Р. ву́ркання
Д. ву́рканню
В. ву́рканне
Т. ву́рканнем
М. ву́рканні

Крыніцы: piskunou2012.

вурката́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вурката́нне вурката́нні
Р. вурката́ння вурката́нняў
Д. вурката́нню вурката́нням
В. вурката́нне вурката́нні
Т. вурката́ннем вурката́ннямі
М. вурката́нні вурката́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вурката́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вуркачу́ вурко́чам
2-я ас. вурко́чаш вурко́чаце
3-я ас. вурко́ча вурко́чуць
Прошлы час
м. вурката́ў вурката́лі
ж. вурката́ла
н. вурката́ла
Загадны лад
2-я ас. вуркачы́ вуркачы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час вурко́чучы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вуркатлі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
вуркатлі́ва вуркатлі́вей -