вурчэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вурчэ́нне
Р. вурчэ́ння
Д. вурчэ́нню
В. вурчэ́нне
Т. вурчэ́ннем
М. вурчэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)