вурчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вурчу́ вурчы́м
2-я ас. вурчы́ш вурчыце́
3-я ас. вурчы́ць вурча́ць
Прошлы час
м. вурчэ́ў вурчэ́лі
ж. вурчэ́ла
н. вурчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. вурчы́ вурчы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час вурчучы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)